Druga Katecheza Adwentowa
Dziś mamy już drugą niedzielę adwentu, czasu radosnego oczekiwania na narodziny Boga, który ma moc zmienić nasze życie, jeżeli mu na to pozwolimy. Tak jak poprzednią i każdą następną katechezę przygotowano odwołując się do nauczania św. Jana Pawła II. Postarajmy się uważnie wsłuchać w wybrane rozważania mając nadzieję na prawdziwe Boże Narodzenie w nas samych.
Fragmenty nauczania Świętego Jana Pawła II na czas Adwentu na podstawie rozważania przed modlitwą “Anioł Pański” dnia 5.12.1999 w II Niedzielę Adwentu.
Dzisiaj, w II Niedzielę Adwentu, słyszymy w Ewangelii głos Jana Chrzciciela – proroka posłanego przez Boga, aby przygotował nadejście Mesjasza. Pojawia się on na pustyni judzkiej i słowami dawnego proroctwa Izajasza wzywa: „Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego” (por. 40, 3). To wołanie rozbrzmiewa przez wieki i dociera do nas, zachowując niezwykłą aktualność.
Przede wszystkim „przygotujcie drogę Panu!” Przygotować drogę Zbawicielowi znaczy przyjąć właściwą postawę, aby przekroczyć próg Drzwi Świętych, to znaczy przyjąć przeobfitą łaskę, którą Chrystus przyniósł światu, (…). (…). Przygotujmy się duchowo przez modlitwę, abyśmy w dniu Bożego Narodzenia byli gotowi na spotkanie z nadchodzącym Zbawicielem. „Prostujcie ścieżki dla Niego”. Aby spotkać się z naszym Odkupicielem, musimy się „nawrócić”, to znaczy wyjść Mu naprzeciw z radosną wiarą, porzucając mentalność i styl życia, które nie pozwalają nam w pełni naśladować Chrystusa.
W obliczu Dobrej Nowiny o Bogu, który z miłości do nas ogołocił samego siebie i przyjął ludzką postać, musimy wzbudzić w naszych sercach skruchę; nie możemy chować się za zasłoną pychy i zakłamania, tracąc możliwość odnalezienia prawdziwego pokoju. Zarys Drzwi Świętych, widoczny już z bliska, przypomina nam, że Bóg darzy nas bezgraniczną miłością, czułą i miłosierną. Niczym ojciec z przypowieści gotów jest przyjąć z otwartymi ramionami synów, którzy mają odwagę do Niego powrócić (por. Łk 15, 20).
Ten wysiłek nawrócenia znajduje oparcie w przekonaniu, że Bóg jest zawsze wierny, mimo wszelkiego zła, jakie dostrzegamy w sobie i wokół nas. Oto dlaczego Adwent jest czasem oczekiwania i nadziei.(…) Kościół przemawia do nas słowami pocieszającej obietnicy Izajasza: „Wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże” (Iz 40, 5).
Drodzy bracia i siostry,(…) W Maryi, „pełnej łaski”, wypełnia się to, czego Bóg pragnie dokonać w każdym człowieku. Matka Odkupiciela została zachowana od winy i napełniona łaską Bożą. Jej duchowe piękno zachęca nas do ufności i nadziei; Maryja Panna, cała piękna i cała święta, wzywa nas, byśmy przygotowali drogi Panu i prostowali ścieżki dla Niego, ażeby kiedyś razem z Nią oglądać Boże zbawienie.
Druga niedziela Adwentu przypomina, że oczekiwanie na przyjście Pana wiąże się także z misją głoszenia Dobrej Nowiny innym ludziom. Prośmy Ducha Świętego, aby dodał nam odwagi w głoszeniu bliskiego nadejścia Pana, tak jak czynił to Jan Chrzciciel.
Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze, dodaj nam zdolności i ochoty, aby ta Eucharystia była dla nas pożytkiem doczesnym i wiecznym. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen