Katecheza 30: Owoce Komunii świętej – zjednoczenie z Jezusem

W naszych kolejnych rozważaniach chcemy odkryć, jakie są skutki przyjmowania Komunii świętej. Katechizm Kościoła Katolickiego wylicza kilka najważniejszych, a wśród nich na pierwszym miejscu wymienia pogłębienie naszego zjednoczenia z Chrystusem (KKK 1391).

Pierwszym owocem przyjmowania Eucharystii w Komunii jest głębokie zjednoczenie z Chrystusem. Co to oznacza? Jezus powiedział do swoich uczniów, że „Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim” (J 6, 56).

 

Z Bogiem można łączyć się na różne sposoby. Dzięki wierze można jednoczyć się z Nim podczas każdej modlitwy i przyjmowanego sakramentu, ale najściślej dokonuje się to podczas Komunii świętej.

 

Kiedy przyjmujemy do swojego ciała prawdziwe Ciało Chrystusa, wtedy również w wymiarze fizycznym stajemy się z Nim jednym ciałem. Jest to bliskość większa nawet od bliskości jaką okazują sobie małżonkowie. Od tej pory Jezus ma prawo do naszego ciała i za naszą zgodą może się nim posługiwać. Jezus Chrystus, któremu pozwalamy aby swoje Ciało złączył z naszym, może używać naszego ciała, aby okazywać miłość innym ludziom.

 

Jezus pragnie posługiwać się ciałem każdej osoby, z którą się jednoczy przez Najświętszy Sakrament, używając jej języka, by pocieszać, radzić, upominać, pouczać, modlić się za innych. Jezus zjednoczony z naszym ciałem chce używać naszych rąk, aby pomagać potrzebującym. Jako jedno z Chrystusem przyjętym w Komunii świętej jesteśmy zaproszeni do tego, by Jezus mógł wykorzystać nasze nogi, by iść głosić Ewangelię ludziom spragnionym Boga. Małżonków, z którymi Chrystus poprzez Komunię świętą staje się jednością może zaprosić, by poprzez swoje ciała współuczestniczyli z nim w procesie stwarzania, czyli zrodzenia potomstwa.

 

Jezus pragnie posługiwać się ciałem każdej osoby, z którą się jednoczy przez Najświętszy Sakrament, używając jej języka, by pocieszać, radzić, upominać, pouczać, modlić się za innych. Jezus zjednoczony z naszym ciałem chce używać naszych rąk, aby pomagać potrzebującym. Jako jedno z Chrystusem przyjętym w Komunii świętej jesteśmy zaproszeni do tego, by Jezus mógł wykorzystać nasze nogi, by iść głosić Ewangelię ludziom spragnionym Boga. Małżonków, z którymi Chrystus poprzez Komunię świętą staje się jednością może zaprosić, by poprzez swoje ciała współuczestniczyli z nim w procesie stwarzania, czyli zrodzenia potomstwa.

 

W Komunii świętej Chrystus jednoczy się z nami jednak przede wszystkim na płaszczyźnie duchowej. Chce, abyśmy byli z Nim ściśle złączeni we wszystkich przestrzeniach życia – myślach, pragnieniach, mowie, a przede wszystkim w podejmowanych decyzjach i działaniu. Aby to była prawdziwa jedność, potrzeba naszego zaangażowania. Zaangażowania, które rozpoczyna się od stałej pamięci o Tym, którego przyjmujemy w momencie Komunii świętej. Czy po przyjęciu Eucharystii jesteśmy w stałym kontakcie z Jezusem? Czy przynajmniej poprzez krótką modlitwę dajemy Mu regularnie znać, że pamiętamy o Jego obecności w naszym sercu?

 

Moment przyjęcia Komunii świętej to dopiero początek procesu naszego jednoczenia się z Chrystusem. To dopiero początek procesu nawracania, który jest rozłożony w czasie i wymaga podejmowania kolejnych decyzji w jedności z Jezusem w codziennym życiu. Jego celem jest osiągniecie takiej postawy o której mówi św. Paweł:

„Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie” (Ga 2,20).

 

Jezus przyjmując postać Chleba i zgadzając się na to, byśmy przyjmowali Go w Najświętszym Sakramencie udowadnia nam jak wielkie ma do nas zaufanie. W Komunii świętej oddaje się, nie wiedząc jak odpowiemy na Jego miłość. Możemy Go zbezcześcić lub zignorować, ale możemy też odpowiedzieć swoją otwartością na zaufanie jakim nas obdarzył.

 

Już niedługo przyjmiesz Ciało Chrystusa, który pragnie być z Tobą jedno. Poproś Go słowami poniższej modlitwy, by pomógł Ci odpowiedzieć na to zaproszenie:

 


Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze, dodaj nam zdolności i ochoty, aby ta Eucharystia była dla nas pożytkiem doczesnym i wiecznym. Przez Chrystusa Pana naszego.

Amen.