Katecheza 46: Eucharystia – znak jedności

Katechizm Kościoła Katolickiego poucza, że Eucharystia jest sakramentem i źródłem kościelnej jedności (KKK 1323). O tej prawdzie Kościół przypominał wielokrotnie od początków chrześcijaństwa, przede wszystkim nawiązując do znaku chleba i wina.

 

Chleb, który powstaje z wielu ziaren połączonych ściśle ze sobą i wino tworzone z wielu winogron,symbolizują jedność poszczególnych członków Kościoła zgromadzonych wokół ołtarza i posilających się Ciałem Chrystusa.

Ewangelista Jan przywołuje słowa samego Jezusa, który zapewnił:

„Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim” (J 6, 56).

Przypomina o tym również św. Paweł w jednym ze swoich listów:

„Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno Ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba” (1 Kor 10, 17).

Powyższą prawdę pogłębia Katechizm Kościoła Katolickiego, w którym czytamy:

„Ci, którzy przyjmują Eucharystię, są ściślej zjednoczeni z Chrystusem, a tym samym Chrystus łączy ich ze wszystkimi wiernymi w jedno Ciało, czyli Kościół” (1396).

Eucharystia jest znakiem jedności, czyli zjednoczenia. Słowo „zjednoczenie” pochodzi od łacińskiego słowa communio, które tłumaczy się jako wspólnota, rozumiana nie tylko jako jedność miejsca i czasu, ale też jako postawa bycia gotowym do wspólnego działania, bycia darem dla innych, między innymi poprzez swoją dyspozycyjność.

 

Eucharystia jako Komunia Święta oznacza, że gromadząc się wokół ołtarza na wspólnej Mszy świętej tworzymy wspólnotę z Chrystusem, ale i między sobą nawzajem. Jest to bardzo ważna prawda, która wymaga, żeby przyjmując Ciało Chrystusa być w jedności z innymi uczestnikami Eucharystii.

 

Cała Msza święta, od początku do końca, we wszystkich swoich elementach, ma wyrażać jedność i wspólnotę osób w niej uczestniczących Jednak najważniejszym momentem wyrażającym tę jedność jest samo przyjmowanie Komunii Świętej. Od zawsze, w każdej kulturze, wspólne spożywanie posiłków było znakiem jedności i pokoju pomiędzy osobami zgromadzonymi przy wspólnym stole.

 

Dlatego tak ważne jest, żeby przychodząc na Mszę świętą nie być w stanie grzechu ciężkiego i móc przyjąć Jezusa w Komunii Świętej wspólnie z innymi. Jedność pomiędzy osobami zgromadzonymi na Eucharystii załamuje się, gdy we Mszy uczestniczy tłum ludzi, a do Komunii przystępuje tylko kilka lub kilkanaście osób. Większość zgromadzonych w tym czasie ustawia się pod ścianą lub chowa za filarem. Przypomina to sytuację, gdy ktoś wkładając całe swoje serce przygotowuje najlepsze potrawy na wykwintną kolację, na którą zaprasza swoich przyjaciół, a ci zaczynają chować się po kątach w momencie gdy wnosi posiłek.

 

Jedność z Chrystusem i braćmi zgromadzonymi na Eucharystii wyraża się również w sposobie przyjmowania Komunii Świętej. Kiedy podążamy w stronę ołtarza, nie traktujmy tego jak wyścig i nie rozpychajmy się w tłumie, ale starajmy się być wrażliwi na tych, którzy są obok. Po przyjęciu Jezusa w Najświętszym Sakramencie jedność z braćmi i siostrami wyraża się we wspólnym śpiewie i wspólnej modlitwie, a nie przedłużonej modlitwie osobistej. Załamuj ona wspólną modlitwę powodując, że wspólnym śpiewem modli się tylko garstka tych, którzy jeszcze oczekują na przyjęcie Komunii.

Znakiem jedności jest nie tylko znak łamania Chleba, ale cała wspólnota ludzi zgromadzonych na Mszy świętej. Zebraliśmy się razem, w jednym miejscu, żeby pokazać, że jesteśmy Kościołem.

 

Zgromadzeni we wspólnocie parafialnej przy ołtarzu, za chwilę będziemy uczestniczyć w Eucharystii – znaku jedności z Bogiem, ale też braćmi i siostrami. Czy patrząc dzisiaj na Twoje relacje z innymi można powiedzieć, że jesteś osobą, która tworzy jedność? Jeżeli jesteś wrogo nastawiony do swoich najbliższych – członków rodziny, sąsiadów, współpracowników – podejmij decyzję, by się z nimi pojednać. Będzie to twój udział w budowaniu jedności, gdy wypełnisz słowa Jezusa zapisane w Ewangelii według świętego Mateusza:

„Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przez ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim! Potem przyjdź i dar swój ofiaruj.”

Niech naszą odpowiedzią na dzisiejsze wezwanie do budowania jedności w Komunii świętej będą słowa Liturgii z III Modlitwy Eucharystycznej zanoszone do Boga Ojca:

„Spraw, abyśmy posileni Ciałem i Krwią Twojego Syna i napełnieni Duchem Świętym, stali się jednym ciałem i jedną duszą w Chrystusie”.

 


Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze, dodaj nam zdolności i ochoty, aby ta Eucharystia była dla nas pożytkiem doczesnym i wiecznym. Przez Chrystusa Pana naszego.

Amen.