Katecheza na IV Niedzielę Adwentu – 22.12.2024
W dotychczas czytanych katechezach poznaliśmy jak wejść na drogę przemiany serca i życia, aby dojść do głębszej więzi z Bogiem i wspólnotą parafialną. Staraliśmy się też odkryć, jak relacje w naszej wspólnocie parafialnej mogą stać się źródłem radości. Dzisiaj zapraszamy do rozeznania, jak nasze życie rodzinne i wspólnotowe może stać się miejscem spotkania z żywym Bogiem i miejscem Jego objawienia. Jakże często patrząc na dziejące się wydarzenia wokół nas i słuchając Słowa Bożego jesteśmy bezradni w rozpoznaniu woli Bożej. A chyba każdy z nas chciałby ją poznać i wypełnić, do tego jednak potrzeba otwartych oczu, uszu i serca.
Adwent zmierza ku końcowi, a dzisiejsza niedziela prowadzi nas do domu Elżbiety, gdzie Maryja usłyszała słowa: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona….. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana” (Łk 1,42). Ewangelia pokazuje spotkanie Maryi i Elżbiety, pełne radości i działania Ducha Świętego. Na początku Adwentu misjonarze nawoływali, aby był to czas zaproszenia do pogłębienia bliskości z Bogiem i sobą nawzajem. W Liście do naszego Kościoła napisali:
„Niech będzie to czas nowego początku w relacji z Jezusem i z naszymi bliźnimi. Jak mówi papież Franciszek, Kościół jest „szpitalem polowym” – miejscem, gdzie każdy może przyjść, by doświadczyć miłości, przebaczenia i wsparcia”…. „. Jak ziarnko gorczycy, które wyrasta w wielkie drzewo, tak nasza wspólnota może być miejscem, gdzie każdy znajdzie schronienie, miłość i wsparcie”.
Spotkanie Maryi i Elżbiety jest przykładem, jak Duch Święty działa przez relacje. Jak możemy spotykać się w Duchu Świętym z innymi? Poprzez gotowość do wypełnienia Bożego planu zawartego w Słowie Bożym stanowiącym wezwanie do działania. Matka Jezusa, Maryja uczy nas, jak wypełniać tę wolę, bo to Ona najlepiej wypełniła plan Boga i jest wzorem otwartości serca. Ewangelia czwartej niedzieli pokazuje Jej wielką wiarę i gotowość, mimo trudności. Wzorem Maryi odpowiedzmy na wezwanie Ducha Świętego, budując wspólnotę wiary, miłości i działania w naszej parafii, aby Adwent zaowocował w naszym życiu osobistym i wspólnotowym. Parafia jest żywą wspólnotą, w której każdy z nas ma swoje miejsce, a Duch Święty przemawia, odnawia i zaprasza do działania przez modlitwę, relacje i miłość bliźniego. W Liście do Kościoła czytamy: „…W tych dniach Duch Święty przemawiał do naszej parafii na wiele sposobów, przypominając, że każdy ma swoje miejsce w Kościele i swoje zadanie… Każdy ma jakieś zadanie, które Bóg powierzył tylko jemu. Każdy z nas otrzymał od Ducha Świętego charyzmaty i talenty, które mają służyć wspólnocie.
Proponujemy na te ostatnie dni Adwentu konkretne działania:
Zawierzenie Maryi: Zawierz swoje życie Maryi, prosząc o gotowość do służby Bogu.
Spotkania w duchu modlitwy: Organizuj spotkania modlitewne rodzinne i parafialne, podczas których wspólnie odmawiany będzie różaniec.
Odpowiedz na wezwanie: Odkryj, jakie zadanie powierza ci Bóg w parafii i w rodzinie i staraj się je podjąć i z wiarą wypełnić.
Na koniec misjonarze z modlitwą i wdzięcznością za wspólnie przeżyte dni misji wyrazili życzenie, aby ten Adwent był: „…czasem odkrywania nowości, jaką Bóg pragnie wnieść w nasze życie. Przyjmijmy Jezusa z otwartym sercem, gotowi, by z radością odpowiedzieć na Jego zaproszenie: „Oto czynię wszystko nowe.” Niech nasze serca i wspólnota parafialna staną się żyznym gruntem, na którym ziarno Bożej miłości przyniesie obfity owoc. Jako przewodnik i pomocnik w trwaniu na drodze wiary po misjach i Adwencie, misjonarze pozostawili w Liście słowo, które mamy rozważać i przyjąć:
„To mówi Ten, który jest pierwszy i ostatni, który był, jest i przychodzi: Nie bójcie się! Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata. Otwórzcie serca, bo stoję u drzwi i kołaczę. Jeśli ktoś usłyszy mój głos i otworzy drzwi, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną. Kto ma uszy, niech posłyszy, co Duch mówi do Kościoła.”
Prośmy we wspólnej modlitwie o otwartość uszu, oczu i serca na to co Duch mówi do Kościoła.
Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze, dodaj nam zdolności i ochoty, aby ta Eucharystia była dla nas pożytkiem doczesnym i wiecznym. Przez Chrystusa Pana naszego.
Amen